19 Mayıs 2012 Cumartesi

gidersen bana da bir dengini yolla

Aslında biz hiç bir zaman prens istemedik. Şöyle beyaz atı olsun böyle ailesi olsun öyle pelerini olsun diye hayaller kurmadık. Yanılgımız burda mı başladı diye düşünmeden edemiyorum artık . . ya da yanlış anlattık,şekil vermedik zorlamadık kısıtllamadık anladık belki bazen anlayamadık ama yine de yanıldık. Büyümek çok boktan bir durummuş sevmedim ben. Çirkinleştik,ruhumuzu pislettik,bedenlerimiz kirlendi,yıprandık..Saçmasapan koşturmalar içine sürüklendik biz doğmakta istemedik,büyümekte istemedik,prenste istemedik...İroniye bak ikisi zorla dayatıldı,3.den ağzımızın payını aldık,bizim masallarımızın kahramanları başkalarına figüran olmaya bayıldı her zaman . . .Ulan superman'in bile kimliğinden korktuğu saçmasapan bir senaryoyla büyümüş adamları kahraman moduna sokarsan tabii giderler...Yanlışımızı buldum ben,bizi düzgün yetiştirememişler zamanın gerisinde kaldık. Hala adanmış aşk var sanıyoruz.Hala çırpınıyoruz. Ama değişmeyecek üzgünüm bu durum cünkü ilk 7 sene insanın eğitimi bunu geçeli çok oldu. Kişiliğimiz artık şekillenmez de bir ümit belki bozuluruz,belki biz değilde senle ben oluruz. Olamaz mı olabilir =))))

1 yorum:

  1. aslında tek istediğimiz mutlu olurken mutlu edebildiğimiz birisi.
    kimse beyaz atlı prensi yada kralın güzel kızını istemiyordu.

    YanıtlaSil