gözün gibi baktığın kalen yıkılmıştır. Aslında mutlusundur. Kimseye anlatamazsın
kimse anlamaz... Mutluluğunu yalnız yaşarsın. İsyan edesin gelir,sesin içine kaçar
kısıldıkça kısılır.Sen ufaldıkça ufalırsın.İşte o an kendini koruma içgüdünle saldırırsın
karşındakinin de canını yakarsın. Ne kadar sade,duru düz olmak istersen o kadar olamazsın.
O kadar karışırsın sonunda dünyanın içinden çıkamazsın. Bu yazdıklarımın seninle alakası yok
üstüne sakın alınma...Ya insanlar niye sadece herşeyi kendilerine hak görürler. Sen yaptığında sorun olur.
Heeeyy!!! Bende insanım biliyor musunuz??? Kırılıyorum falan... Üzülüyorum bende sizin gibi düşünüyorum oturup. Özlüyorum... Benim de uykularım kaçıyor. Bende dahil olmakla hariç kalmak arasında gidip geldiğimde
biriniz yanımda olun istiyorum. Ben nasıl sizin yanınızda isem. Herkesi olduğu gibi kabul ettiğim , kendime göre değiştirmediğim, ve buna çalışmadığım için huzurlusunuz benimleyken ama ben niye huzursuzum hiç düşündünüz mü?
Çok mu şey bekliyorum yaa hep mi mutluyken yalnız olur bir insan?
Hani bazen bişiler anlatmak istersin paylaşmak istersin ama olmaz o işte öyle bir şey ...
sadece aldanırsın aslında, başardım derken sona biraz daha yaklaşmış olursun, mutlu olamazsın çünkü hep daha da iyisi olduğu düşüncesi kafana girmiştir bir kere, yorulursun dinleneyim derken zaman geçmiştir hayatı yarış olarak öğrenmissindir. varlığını sorgularsın oysaki kendi bilincine mahkumsundur.... komiktir işte hayat....
YanıtlaSilo anlarda daha iyisi olmadığına kesin olarak inanırsın aslında ama o insani merak ve paylaşma duygusu yorar bünyeni ondan sonra sıfırdan başlamak zor gelir adama işte, traji komik işte hayat
YanıtlaSiloynarsın kaybedersin, yine oynarsın yine kaybedersin olsun hepsi sadece beyindeki nöronların uyarılmasından ibarettir. akılda kalan zevk aldığın ve acı çektiğin zamanlardır. monoton olan 'yaşanmamış zamandır' oysaki. bir bakmışsın ki ölüm bedenini sarmıştır. kaybetmek olduğunu bildiğin oyunları bile bile tekrar oynamak istersin. üzülürsün o anda işte. yaşanmamış hayat diye...
YanıtlaSilişte yaşanmamış olmaktan korkarsın,monotonu olmaktan belkide bir başkasının, işte kaybetmekten korktuğunda kendini yok ettiğini anlamaya başladığında aslında tam da o lanetin içinde olduğunu fark edersin. Farkındalık tamamiyle kaybetmeyi kabullenmek sanırım. O yeter ağzımdan , kalbimden , beynimden ne zaman çıkacak acaba diye sormadan edemiyorum. Cevapsız sorular no : 147
YanıtlaSilne fark eder ki?
YanıtlaSilfark yaratmak zorunda mıyım?
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
Silikilem ve seçimlerden ibarettir hayat. iyi veya kötü bir sonuç vardır, farketmez.....
YanıtlaSilvar evet, herkes için benim için iyi olan bi sonuç vardı. ama şimdi keşke ikilemimle yaşasaydım diyorum. Sonlar can yakarmış.
YanıtlaSil